Bahriye Teyze iki bölümde kendisini sevdirmişti yalan değil. Ancak o Ender'in cenazesine gelmeme bahanesini hiç yemedim. Ölünün arkasından kötü konuşulmaz ama rahmetli 2, yani Bahriye, rahmetli 1'i hiiiç sevmezdi. Selim de kadının arkasından ''Ayh umarım İstanbul'da değildir,'' dedi sonra da “Bir kez daha görseydim,” diye zırladı. Sedef'in neden arabayı kendilerinin kullanarak Ankara'ya gittiklerini anlamayacak kadar zengin oluşu bir yana, bu bölüm onu da Deniz'in yanından ayrılırken şoförsüz gördük. Şoförüne sadık olan bir tek Orkun mu ya? Küçük Ankara gündeminden elimizde Tuğçe'nin fanfinifinfon olduğunu öğrendiğimiz Cem değil, Yaman'ın Ege turunun bir başka hikayesi karşımıza çıktı. Anladığımız kadarıyla nefes alsın yeter mantığıyla ilerlemiş Yaman. Neyse Serez Erkekleri Ankara'da canlarıyla uğraşırken bir Altınkoylu da aramamış. Hele sen Faruk, onların en yakını, kapı komşususun. Bu kadar da gamsızlık olmaz yani. Gerçi o gamsızlıktan değildir. Faruk'un keyfi olacak da arayacak, pamuksu!