Dizinin jeneriği ile ilgili böyle bir talepleri var, ben de nacizane ekliyorum. ☺

• Dizinin süresi çok uzun geliyor bana. Daha doğrusu sürekli bir hareket olduğu için odaklanamıyorum. Bir bakıyoruz mahallede Melike’yi arıyoruz, bi bakıyoruz hoop Aziz adamlardan kaçıyor derken Nazım bir yerde şiir okuyor, Turgut telefonla konuşup Şeval’den randevu talep ediyor, Orhan bir yerlerde bayılıyor, Canan’ın abisi fellik fellik Sait’i arıyor… Olaylar olaylaar hiç bitmiyor yanisi ve kafa binbeşyüz olarak kalıyorum ekran karşısında. Elbette bundaki faktör karakterlerin çok oluşu ve hepsinin ayrı ayrı başrol sayılarak işlenmesi.. Yine de süre midir insanı karmaşıklaştıran yoksa bu kadar hareket midir yorumu sizlere bırakıyorum. ☺

• Sait ve Fahriye’nin mahallede Melike’yi ararlarken konunun bir ara ‘vıırr vııırrr vıırrrr vırrrr’a gelmesi gülümsetip, azbuçuk hüzünlendirdi. Ebeet İsmail abiyi çok özlüyoruz ama böyle ufacık sahnelerle hatırlıyor olmak bir şeyi daha iyi idrak ettiriyor; özlerken yalnız değilim benim gibi Leyla ile Mecnun’u sevgiyle ve özlemle anan birileri daha var.

• Çok zengin bir kadro, çok zengin karakterler, çok dadlu espriler, çok özgün replikler var. Temposu düşer mi daha da artarak mı devam eder bilemiyorum ama yavaş yavaş mahallenin içine girdiğimiz düşüncesindeyim. Kendi adıma söylersem eğer kafamdaki Leyla ile Mecnun algısı değişir mi kestiremiyorum ama yavaş yavaş da olsa Sait’i, Orhan’ı benimsiyorum sanırım. Bu da iyi bişi sonuçta :D

• Canan’ın annesinin (Ebeet isimleri aklımda tutmakta zorlanıyorum =) ) “Diğer kadın hep vardır önemli olan esas kadın olabilmekte,” demesi, Sait’in Melike’yi arayıp da bulamamaları sonucu “şimiz Allah’a kalmışsa olmuş bil” diyerek Fahriye’yi teselli etmesi, Kudret’in “Fahriye’nin kokusunu alıyorum,” diyerek ortalarda dolanması vb replikler candır diyorum :D

Yorumumu sonuna kadar okuyanlar, okuyan gözleriniz, tıklayan parnaklarınız dert görmesin inşaallah ☺ Birbirinden çılgın Beş Kardeş’in maceralarının devam etmesi temennisiylee…

Sevgilerimle

Kırçiçeği