Vedalar her zaman zordur. Hele yarım kalmış bir hikâyenin vedası ise, daha da zordur. Ben Ulan İstanbul’un her şeyini çok özleyeceğim, başa yaşattıkları 39 mükemmel hafta için bu işte emeği geçen herkese ayrı ayrı minnettarım. Her hafta sabırla yazıları bekleyen, okuyan, destekleyen, bu yolu daha da renklendiren herkese de ayrıca teşekkür ederim. Bir başka hikâyede görüşmek, bir başka yolculukla buluşmak üzere!