Kaan’ın Tarık Bey’le olan sahnelerinde yalan yok bir iki damla gözyaşı döktüm. Bir akvaryumdan, balıktan bu kadar güzel yerlere gelineceğini kim bilirdi? Sen küçücük güzel çocuk, gittin kurumuş bir çölde çiçek açtırdın ya! O nemrut suratta, huysuz tavırda bir yer buldun ya kendine… Hay yaşa Ali Kaan Karasu!  Çünkü Tarık Bey’den daha fazla nefret edecek yerim kalmadı benim. Ali Nejat’ta yaptığı hataları yapmak istemiyor gibi gelmişti bölüm başındayken ama sonra fark ettim ki huylu huyundan vazgeçmiyor. Ama gerçekten kendisine ayıracak yerim yok. Ali Nejat Bey komple satın aldı orayı, parsel parsel. Tapusu vesairesi her şeyi kendisinin üzerine Tarık Bey’ciğim. Hem nefret kalbi yorar, benimki zaten fazla mesaide. Yerim dar.

Hasan tontonumu göremedim bu bölüm. Bu beni bir miktar üzdü. Geçen bölüm kendisinin boynu bükülmüştü. Bu bölüm onu telafi edersiniz sandım, etmediniz. Hasan tontonlar üzülmesin, hep mutlu olsunlar. Pamuk dede formu güzel onun. Başına bir iş açmayın. Canım Hasan tontonum. Ali Nejat’la da samimiyeti ilerletseler keşke… Dertleşen baba-oğul gibi görmek istiyorum, bu ipin ucunu bir yere bağlayın n’olur?

Ali Nejat, Naz’a kendini kaptırdığının bilincinde… Ta en başından beri hem de. Asla inkar etmedi ama hiç de dile getirmedi. Naz’ın yanında durdu, düşecek olursa diye kolu hep oradaydı. Ki düştü de Naz. Bir önceki bölüm yazısında da demiştim bunu. Ali Nejat’a düşmemek imkânsız yani, hangimiz düşmedik ki zaten? Sadece kaçmaya veya geride durmaya çalışabilirsiniz böyle durumlarda ama kaçamazsınız. Karizma dalgaları yayıyor etrafına adam. Evinizi barkınızı sattırır, kocanızı boşatır. Ay resmen günaha davet! Yine hızımı alamadım bayır aşağı koşuyorum. Çünkü bu yürümek değil, bu, bu başka bir şey.

Yemekte konuştukları şeyler, Ali Nejat’ın daha önce kimsenin derdini dinlemediğini ve kendininkini de dile getirmediğini söylemesi… Açık açık olmasa da itiraf işte… Üstü kapalı ama her yanı sarmalanmış değil. Bakmasını bilen gözlerin gördüğü gerçekler gibi bir itiraf bu. Ya da ben duymak istediklerimi duyuyorum, bilemeyeceğim… O cümlenin alt metni ‘Herkeslerden sakındım sakladım bunca zaman ama bir sana anlattım bak’ değilse peki. Ben bir şey demdim, peki.

Adamın bakışları konuşuyor Naz diline ne hacet! Sende de var bir şeyler de işte çekiniyorsun. Ya hu şu bakışlara ve mimiklere bir insanın iradesi nasıl dayanır? Boşan da gel Naz’cım, ayrıl da gel hadi güzel kızım. Çıkarıp at parmağındaki yüzüğü, kalbindeki boşluğu zaten daha güzeli dolduracak.

Onca güzel konuşmanın üstüne ne oldu peki? Ne oldu, sorarım size ey Kördüğüm sever?! Cahide Hanım geldi. Tesadüf bu ya (!) Ali Nejat ve Naz’da birbirlerine ‘destek’ oluyorlar, arkadaşlık ediyorlardı o anda. Sonra bir yükseldi tansiyon. Naz kendini açıklamaya girişti daha kadın ağzını açmadan. Cahide Hanım da üçlü burgu ve ikili salto serbest stiliyle yüklendikçe yüklendi. Tam o noktada ‘Kestik!’ diye bağırıp ekrandan içeriye giresim geldi. Tamam, Naz’ın Ali Nejat ile o şekilde görüşmesi uygun değil ama sanki yatakta basmış gibi davranmanın sebebi neydi?

Teyzeciğim, bak hala kibarım bozmuyorum kendimi, senin o olun olacak sarı var ya, heh, O sarı; bu Naz kızımızı çatır çatır aldattı!  Yalan söyledi! Gururunu kırdı! Çocuğunu düşürmesine neden oldu, ikinci kez! Bak bunların hepsinin altını yine fosforlu kalemlerle çiziyorum rengârenk. Unutuyorsunuz çünkü…  Tekrar şart! Şimdi o ‘Püü bunca yıllık gelinimsin, utanmıyor musun sen elalemin herifleriyle dolaşmaya’ kaynanalığını kenara al, kır dizini otur yerine. Ali Nejat’ı yedirmeyiz! Boşansınlar Naz’la Umut, herkes sağ biz selamet. Ama rica ediyorum o ‘ah kalbim!’ hallerinden çıkalım Cahide teyzeciğim, ağzımızın tadı kaçmasın.