“Bazen öyle inanarak boş konuşuyorsun ki etkilenmemek mümkün değil.”

Yılmaz Erdoğan’ın Haybeden Gerçeküstü Konuşmalar’dan uyarladığı Haybeden Gerçeküstü Aşk isimli tiyatro oyunundan uyarladığı (uyarlamaception oldu) Tatlım Tatlım nihayet vizyona giriyor. Haybeden Gerçeküstü Aşk’ı onlarca defa seyretmiş, oyunu ezbere bilen biri olarak Tatlım Tatlım’ı hevesle bekliyordum elbette. Oyuncu kadrosu cezbedici, uyarlayan başkası değil Yılmaz Erdoğan’ın kendisi, metin zaten çok keyifli. Filmden keyif almamam mümkün değildi. Aldım da zaten. Film boyunca epey güldüm, eğlendim. Zaten Tatlım Tatlım’ın tek bir sorunu var, o da güldürmeyle alakalı değil.

Film bir partide rastgele tanışan dört çiftin ilişkisini anlatıyor. Başlangıç, ilerleme, gelişme, dağılma, kopma... Her ilişkide yaşanabilecek muhabbetler, tartışmalar ve bunların aşkı nereye sürüklediği üzerine felsefi bir tartışma aslında. Her sahne bu açıdan kıymetli. Aşkın yaşadığımız ama konuşmadığımız, parklardaki şarapçı dedeler tavsiye versin diye beklediğimiz bir yüzünü dillendiriyor. Bunu da çok saçma bir şekilde yapıyor ama aşktan daha saçma ne var zaten? Aşkın saçma olması filmin problemi değil, beslendiği madeni.

Tatlım Tatlım’ın sorunu Haybeden Gerçeküstü Aşk’tan hiçbir farkı olmaması. Oyundaki adam ve kadın dörder karaktere bölünmüş tamam, ama aynı şey. Ortada birbirleriyle bağlantısı olmayan, aynı zamanda birbirlerinin aynısı olan dört ilişki var. Film boyunca sırayla, hiç kesişmeden o hikayeler anlatılıyor. On numara bir metnin üzerine birkaç kuple espri daha koy ve onu dörde paylaştır. Hayatımda gördüğüm en kolay uyarlama sanırım bu. Eserin sahibi zaten uyarlayanın kendisi olduğu için bu eleştiri yersiz görünebilir ama açıkçası bu oyunu sinemaya bu şekilde uyarlamaya ne gerek vardı onu merak ediyorum. Bazen öyle inanarak boşu boşuna çalışıyorsunuz ki etkilenmemek mümkün değil.

Haybeden Gerçeküstü Aşk’ı ezbere bilince Yılmaz Erdoğan-Demet Akbağ uyumunu gözleriniz arıyor elbette. Tatlım Tatlım’ın en iyi noktası oyuncu seçimleri olmuş. Afişte gördüğünüzde hiç ummadığınız bir şekilde aynı enerjiyi yakalıyor çiftler. Özellikle Serkan Keskin-Büşra Pekin ve Çağlar Çorumlu-Şebnem Bozoklu oyunu izleyenlerin alışık olduğu o enerjiyi tamamen yakalamayı başarmış. Sürekli bir kıyas durumu olduğunun farkındayım ama tiyatro oyununu aynı şekilde sinemaya aktarıp da kıyaslanmamayı ummak mümkün değildir herhalde.

Sözün özü, Haybeden Gerçeküstü Aşk’ı ve Tatlım Tatlım’ın fragmanını seyrettiyseniz film size artı hiçbir şey vermiyor. Ama bu keyif almaya engel değil. Gerçekten çok keyifli bir metin ve onu hakkıyla götüren oyuncular içeriyor Tatlım Tatlım. Bir de bolca saçmalama.

“Uzun zamandır kimseyle bu kadar saçma bir konuyu bu kadar akıcı bir şekilde konuşmamıştım.”