Survivor’da dün akşam, haftalardır ayağı alçıda olduğu için oyunlara katılamayan Anıl’ın SMS oyları ile birinci olması sonrası, yine hayata bakışımda köklü değişikliklerin eşiğine geldim. Yani temel olayı fiziksel dayanıklılık olan bir oyundan bahsediyoruz çünkü. Hakan’ın “Artık Anıl’ın oynayamadığından bahsetmeyelim çünkü oyları artıyor,” cümlesinin havada uçtuğu ilk an, Anıl’ın birinci seçileceğini anladığımız an olmuştu aslında. Ama yine de, bir kaç bölüm yabancı reality show izleyince insanın kafası bulanıyor, sanki öyle olmaz gibi geliyor. Halbuki tam da öyle olur, çünkü ezilen insan gördüğümüzde ona oy atarak vicdanımızı rahatlatan bir grup insanız şu hayatta. Vicdanımızı hayatın her anında bu kadar kolay rahatlatabiliyor olmamızın dev trajedisiyle ilgili çok derin tespitlere girebilecek durumum yok tabii hadsiz bir insan olmadığımdan, ama herkes kendi çıkarımını yapmakta serbest elbette.
Bu hafta Merve Oflaz’ın elenmesinden önce, geçen hafta birinci olan Hasan’ın yaptığı konuşmaya gelmek isterim bir de. Hasan’ın Survivor mevzusuna uygun bir insan olduğunu düşünüyorum her şekliyle, yani gerek fiziksel kuvvet, gerek adada yaşarken bundan mutlu olduğunu farketmemiz, adamı tek başına bir adaya koysan yaşayacak gibi gerçekten. Ama bu ‘düzgün insan olma’ işinin de fazla abartıldığı kanısındayım, hele çocuklara örnek olmak filan dendiğinde cinlerim tepeme çıkıyor, çünkü bir zahmet çocuklarımıza örnekleri Survivor All-Star programından bulmayalım. Alalım bir Oz Büyücüsü mesela, onu okuyalım çocuğumuza, ordan seçsin kendine örnek. (Editörün notu: Bir an Dr. Mehmet Öz’ün programından bahsedildiğini sandım, ki bu da durumu gayet güzel özetliyor aslında.) Gidelim bir Mary Poppins açalım izleyelim, onu görsün biraz da. Çok yakın bir arkadaşımın oğlu, evde üstünü çıkararak dolaştı bir süre, ondan sonra itiraf etti ki meğersem adam Turabi olmuş, ondan soyunup duruyormuş. Şimdi ben bunu duyunca “Ayyy Turabi çocuklara kötü örnek,” mi derim? Yoo, gayet neşeli bir hikaye bence, kollarına da püskül bağlayalım tam Turabi olsun isterim. Çünkü bir çocuğun Turabi’yi veya Hasan’ı örnek alması arasında fark yok bana kalırsa. Sadece televizyona bakılarak iyi insan olunmaz, anne babalar rica edicem çocuklarınız Hasan’ı seviyor diye gereksiz sevinmeyin. Çok dağıttım ama, Hasan’ın konuşması güzeldi, hayal ettiğim kadar kavgacıydı. İkide bir ‘kötü insan’ deyip durmasa belki daha iyi olurdu ama, o kısımdan biraz huzursuzlandım.
Survivor’ın tek kadın şampiyonu Merve Oflaz’ın dün elenmesi ise gayet beklenen bir durumdu, oyunlarda epeyce başarısızdı çünkü. Merve Oflaz’ın elenmesi sırasında Serenay’ın zorla ağlamaya çalışması dışında bir hissiyat yaşamadım açıkçası. Bir kadının fiziksel güç gerektiren bir oyunda şampiyon olmasını seviyorum tabi orası ayrı, ama bu senekinin Merve Oflaz olmayacağı çok aşikardı. Bakalım, belki bu sene darısı başka bir Merve’ye olur. Ben her daim Pascal’cıyım, arz ederim. İzleyelim, görelim.