Hiç açken kendinizi kaybettiniz mi? Birilerine bağırdığınız ya da onları tepelememek için kendinizi zor tuttuğunuz oldu mu?  Belki kahvaltı etmemişsinizdir, öğle yemeğini atlamışsınızdır. Gözünüz kararır, birden müthiş aksi, sinirli birine dönüşürsünüz. Kan şekeriniz düşünce de kendinizi kontrol edemezsiniz, gül gibi bir gün geçirebilecekken dengesiz davranışlarınızla hem kendinize hem de etrafınıza dünyayı dar edersiniz.

İşte buna benzer durumlar Dominik’te olağan sevgili Ekranellacılar.

Dün akşam Eser West’in yarışmadan ayrıldığı açıklandı. Konsey acil olarak toplandı, Acun Ilıcalı, Eser West’in adadaki yemek miktarının kendisine yetmediği ve bu koşullarda yarışmayı sürdüremeyeceği için yarışmadan ayrıldığını belirtti. Yarışmacının sinirsel olarak açlığa dayanamadığını, ona daha fazla yemek vermek gibi bir ayrıcalık tanıyamayacakları için de ayrılması gerektiğini söyledi. Şimdi ben bunları yazarken ayıptır söylemesi bir yandan cips yiyorum, doğru aç kalınca insanın midesi ağrıyor falan ama esas mesele duygusal! Nasıl anlatsam, aç kalınca anksiyete ve stres başlıyor, ona buna sataşası geliyor insanın.

Eh adada  altı kişiye yarım hamburger, sekiz dal patates kızartması olarak ödül verilmesi de eminim pek faydalı olmamıştır.

Eser West’in aslına bakarsanız oyunlardaki performansı iyi, bugüne kadar 42 oyunun 23’ünü kazandı. Hatta Kıbrıs finalinin önemli bir adayı olarak görülüyordu. Gelin görün ki, Eser tüm reality showların belki de en hassas, duygusal iniş çıkışları olan, dayanıksız yarışmacısı.

Daha once Kısmetse Olur’da damat adayı olarak yarışmıştı biliyorsunuz. Eser’in ailesi Cansel ile evlenmesini onaylamamıştı. Bu durumu kız arkadaşı Cansel’e açıklarken sinir krizi geçirmişti. “Benim hayatımdaysan, bilmem ne tamam, whatever, herkes buna razı hayatımda. Evliliğe değiller, and I don’t know what to do. Ben n’apiyim? Look at me, what do I, what do I do in this position?” İşte bu sözler balataları yakmadan önce Eser’in son sözleri oldu. Ondan sonrasını kimse anlamadı, çünkü Eser yastıkları yumruklayıp kaçtı.

Eser, Kısmetse Olur evinde tüm dertleri o gün makarna mı yiyelim, yoksa masanın etrafına gül serpip slow dance mı edelimken bile açık kalan arka pencereden nezle olan bir adamdı. Kendisini sürekli baskı altında hissettiğini, yok bıktım, yok yapamıyorum artık diye ağlayarak ifade ederdi. Dominik deseniz, bildiğiniz ada, dört taraftan esiyor. N’apsın çocuk yani?

Nitekim Eser Survivor sırasında da bu yarışmanın altından kalkamayacağı yönünde açıklamalar yaptı, “Her yerim ağrıyor, geceleri uyuyamıyorum,” dedi, üstünü başını yırttı, ayılıp bayıldı. İşte sonuç ortada, buraya kadar dayanabildi.

Bir de diğer yarışmacılar var. Açlıktan mideleri sırtına yapışmış, avurtları çökmüş vaziyette Eser’in yemek miktarını yeterli bulmadığı ve koşullar yüzünden ayrıldığını öğrenince gözlerini kocaman kocaman açtılar, nasıl yani diye.

Televizyonun karşısında otururken iki kazandibi, bir litre kola içerek yarışmayı izleyen biri olarak Eser’i yargılayacak halim yok elbette. Eser yaşadığı andan keyif alamayan sürekli geleceği düşünerek kendini darlayan bir arkadaşımız. Dolayısıyla yarışmada sıkıldığı anda, anında bitsin istiyor. Tamam diyor, bu kadar diyor. Bu sabah mesela İstanbul’a döndü ya, o şu anda dönmekten de sıkıldı.

Eser ile ilgili temennim bundan sonra gezi programı sunması. Turgay Başyayla gibi gittiği her ilde kuzu çevirebilir örneğin. Ama hazır çocuğun İngilizcesi varken manav, kasap, plaj, diskotek duraklarından oluşan dünyanın çeşitli ülkelerini gezdiği bir program da yapabilir. Ama üstüne gelip fazla canını sıkmasınlar, böyle Bali’ydi, Phuket’ti, Mauritius’du falan rahat yerler olsun.