Geçen hafta bir adama âşık iki kadını yerlere yuvarlanmış ve söz konusu adamı, yani Yılmaz’ı da bu iki kadına bakakalmış bırakmıştı. Sahi ne olacaktı şimdi? Servet bebeğini kaybedecek miydi? Alev’e ne olacaktı? Fragmanlardan anladığımız kadarıyla Servet’in bebeğine bir şey olmamıştı da Alev hastanede yatar durumdaydı.
Bölümü Alev ve Serveti hastanede görerek açtık. Yılmaz’ın yüzü düşmüş, içten içe sebep olduklarını düşünüyordu. Suçluydu, pişmandı. Herkes geldi, bebeği aldırmadığını öğrendiler. İki arada derede Saadet ve Sevda’nın aşkına meşkine de geçtik tabii. Asrın bile gelmişti. Servet fragmanlardan gördüğümüz üzere iyiydi fakat Alev’in durumu çok parlak görünmüyordu.
Servet’in aklı onu sırtından bıçaklayan arkadaşında kalmıştı. Alev onu perişan etmiş, bütün bu olaylara sebep olmuş olabilirdi ama onu çok önemli bir kararın eşiğinden döndürmüştü. Servet, bebeğini bir nevi Alev’e borçluydu.
Servet eve döndü sonunda ve şenlikli dakikalar başladı. Yılmaz Servet’e kendini affettirmek için türlü aksiyonlara girişecekti belli ki. İsmail’le gül göndermeler, ağaçlara tırmanmalar… Güneş gözlüğümüz de her daim gözümüzde. Servet yine kurtlandı. Bu defa da işe dönmeye çalıştı. Neyse ki Muzaffer amca vardı da kızları 5000 TL kazanma hedefiyle işe, Servet’i de yatağa döndürebildi. Kızların para kazanma hırsıyla kapıda emir eri gibi dikilen Yılmaz da dalgasını geçti tabii. Bedir gitmeyi kafasına koymuştu ama Yılmaz abisinden olurunu alma peşindeydi ama Yılmaz ayarı çekti. “Gidersen git,” dedi. Bedir’le Nuri’nin Yılmaz’ı çıldırma çabaları sonuç verdi ve az daha eşofmanını önlerinde indiriveriyordu.
Kızlar bir işin ucundan tutamadılar. Sevda Tibet öküzüyle giderken, Saadet de Sevda’yla atışıp eve geri dönmek istemişti. Herkesi toparlamak yine Muzaffer amcaya düştü. Yılmaz’ı kızların başına musallat etmişti Muzaffer amca. Gönül İşleri olmuştu size Yılbaşı İşleri, Yılmaz’ın eli değince olacağı buydu tabii.
Polis, Servet ile Alev’in düşmesini araştırmaya başlamıştı. Çisil hedefi Yılmaz olarak göstermekten çekinmemişti de Servet’ten aynı ifade çıkmamıştı. Diğer yanda ise Sevda-Bedir çekişmesi iyice alevlenmişti. Bedir’in elinden bir şey gelmiyor olması, Sevda’nın da Bedir’in hareketlerine bir anlam verememesi ikisinin de sinirlerini harap etmişti. Bütün bunları gözlemleyen Yılmaz sonunda dayanamadı, Servet’in Bedir’le konuştuğunu Sevda’ya yumurtladı.
Servet’in gözünden Sevda’nın moralinin bozuk olduğu kaçmamıştı. Sevda, Servet’e kızmıştı. Servet ise Sevda’ya onu düşünmediğini, aslında Bedir’i düşündüğünü patadanak söyledi. Kardeşini tanıyordu, ayran gönüllü olduğunu düşünüyor, Bedir’i harcayacağından endişeleniyordu.
Muzaffer amcanın gönlü razı gelmemiş, gecenin bir yarısı Yılmaz’ı eve alıp Servet’i görmesine izin vermişti. Yılmaz kıymetini bilmediği dakikaların özlemini çekiyordu şimdi. İşte böyle bir iki dakika için sessiz sessiz yanaşıp tekrar aynı yastığa baş koymanın yollarını gözlersin Yılmaz, müstahak sana!
Yılbaşı İşleri’nde, ay pardon Gönül İşleri’nde aktivite tam gaz devam ediyordu. Dünyada ilk kez hindi şeklinde pasta yapıyorlardı, kolay değildi yani! Sadece pasta mı? İmamdan da sipariş alındı, güllaç yapımına da girişildi. Sevda ve Bedir de gittikleri evde kıskançlık oyunlarındaydı, Kemal ile Saadet de romantik anlarını güllaç yaparak yaşıyorlardı.
Sevda’nın Servet’le konuşması bir işe yaramamıştı. Bedir “Sen o yüzüğü parmağına taktın mı? Taktın. Gerisi boş,” diyordu. Bunu derken üzerinde Noel baba kostümü ve göbeği vardı tabii. Noel dayı formatı tutmuştu, artık talep edilen bir adamdı ızbandut Noel Dayı.
Saadet, Kemal’in ellerinden tuttu ve “Gitme,” dedi, “Asrın’ın peşinden gitme artık, sen aklından çıkaramazsan ben nasıl çıkarayım?” Kemal gitmedi. “Bana bunu yaptırdın ya, artık elini hiç bırakmam,” dedi.
Sonunda Servet’le Yılmaz konuştular. Bebeklerinin kurtuluşu onların tutunacak dalı olmuştu. Servet kızgındı, yorgundu. Yılmaz da pişmanların pişmanıydı. Tam Yılmaz “Artık güzel şeyler olsun mu?” diye sormuşken kapı çaldı. Şaşırmadık tabii. Polis Yılmaz’ı almaya gelmişti. Artık Yılmaz’ın durumunun ne olacağı Alev’in iki dudağı arasındaydı.
Bedir annesinin aynasını ve duygu dolu bir mektubu Sevda’ya bırakarak gitme kararı aldı. Sevda aynayı aldı almasına da içindeki mektup pakete sıkıştı kaldı, Sevda’ya görmek nasip olmadı. Ama zaten hediyeyi de beğenmemişti değil mi? ESKİ PÜSKÜ’ydü ona göre. Tibet’in getirdiği konser biletleri daha makbule geçmişti, Sevda’nın biletleri görünce yere fırlattığı aynanın tuzla buz olması gibi Bedir’in kalbi de paramparça olmuştu. Geçen hafta “Neden Bedir’e gereksiz ayar çekti?” dediğimiz Servet’e şimdi “Bir bildiği varmış, kardeşini tanıyormuş,” dedik. O hediye Bedir’den gelmemiş olsa bile, hediyeydi. Sevda’nın değerleri hala değişmemişti. Çok sinirlendim Sevda sana çok. Şimdi “Ama o mektubu okumadı ki,” diyenler de olacaktır elbet. O hediye o dükkâna tanıdığın birinden girdi nihayetinde, neden küçümsedin acaba o hediyeyi Sevda? Bakalım Bedir’e kendini nasıl affettireceksin, sen de kalp spazmı falan geçirme de Yılmaz gibi. Duygularımızı sömürme yani. Tibet’e öküz deyip durduk. Asıl hak eden senmişsin.
Bölüme genel bakış attığımda eğlenceli taraflarının daha ağır bastığını söyleyebilirim. Özellikle Yılmaz’ın ve Muzaffer amcanın dâhil olduğu sahnelere çok gülüyorum ben, Muzaffer amcanın okkalı laflarını aklımın bir köşesine koyuyorum. Yalnız herkes Yılmaz’ın tatlılığına tav olmuşken ben hala mesafeliyim, Alev konusunu da bir şekilde tatlıya bağlayamadan ona sinirim geçmeyecek galiba.
Son olarak; sahi şu her bölümde dudaklar arası iki santim mesafe kalacak kadar yakınlaştırıp öpüşmeme niye bu kadar revaçta acaba? RTÜK mü öpüştürmüyor, nedir yani? Gerçi Sevda ile Bedir öpüştü ama Servet-Yılmaz ve Saadet-Kemal ne zaman öpüşecek?
Sonuna kadar okuduğunuz için teşekkürler. Haftaya görüşmek üzere!
