13. bölümü, Herman ameliyata girerken bırakmıştık. Bu bölüme, ameliyatı yapacak olan Amelia Shepherd’ın, ki kendisinden yazının devamında genelde olduğu gibi Amy, çok sinir olduğumda da Derek’in kardeşi diye bahsedilecektir, ameliyata giderkenki iç konuşmalarıyla başladık. Ameliyata girmeden hemen önce çok kısa bir süre aniden ağlamasıyla biraz sevgimi kazandı aslında, ilk defa samimi olduğuna inandığım an o andı.
Tam biraz aklıma yatacak gibi oldu, ameliyathane girişinde intörn Stephanie ile birlikte süper kahraman pozu verip bunun bilimselliği ile ilgili konuştu Amy. Yani anlıyorum gerginsin ama yapma bunu.
Bu arada hastanenin en sinir olduğum huyu olduğu üzere, insanlar ameliyatı izlemek için galeriye doluşmaya başladılar, iyice sirk gibi. Nitekim Maggie de neden bunu yaptıklarını sordu ilerleyen sahnelerde. “Yani bir insanın en kötü gününü film gibi izliyorsunuz?” Amy zaten genç ve heyecanlı, dikkati dağılmasa bari. Eş zamanlı olarak Arizona da, normalde Herman’ın yapacağı ama tabii yapamadığı bir ameliyata girmeye hazırlandı Bailey ile. Tüm hastane Herman’ın ameliyatını izlemeye gittiği için onların dikkati dağılmıyor en azından. Gerçi Bailey Arizona’ya olan güvensizliğini anlatıp durarak elinden geleni yaptı bu konuda. Özellikle de “Kendini ispatlamak istediğini biliyorum ama hastayı kullanmana izin veremem,” cümlesi, yine bir insanın boş yere Bailey olmadığını hatırlattı bana.
Ameliyatın beşinci saatine girerken Amy’de bir tedirginlik görüldü, ilk farkeden de tabii ki daimi Şef Webber oldu. O sırada yaptığı manasız şaka ile haklı azarını işiten Stephanie de bunu duyan ikinci kişi oldu. Arizona ise kendi ameliyatında Bailey ve Alex’in itirazlarına rağmen kendi dediğini yapmaya karar verdi, kulağında Herman’ın sesi.
Amy’nin 15 dakikadır kıpırdamadığını gören Webber, ameliyathaneye girdi nihayetinde mısır kesesini bırakıp. Amy de bunu dolan gözlerinden anladığımız kadarıyla sevinçle karşıladı.
Herman için tabii çok üzülüyorum ama Amy’nin Webber’a “Abimi çağıralım,” dediği an içimden bir haahayy, koptu yine de, hayır sana baştan denenleri neden o kadar dinlemedin zaten? “Gururum yüzünden ölecek,” demen neden bu kadar uzun sürdü? Webber da ona bunun imkansız olduğunu ve aslında bu ameliyatı yapabileceğini anlattı, ama tabii bunlar hasta narkoz altında beyni açıkken mi yapılıyor olmalıydı biri bana anlatsın. O sırada Arizona kendi ameliyatını başardı, oradan rahatladık en azından.
14 saatin sonunda optik siniri temizlemeyi başardığını söyleyen Amy büyük rahatladı, gel gör ki bu sefer de Edwards düştü bayıldı. Onun yerine Meredith girdi ameliyata, Derek olmasa da ona en yakın insan olsun diye belki de. Sonrasında, aşırı radyasyona maruz kalmasına rağmen rahat ameliyat yapabilmek için eldivenlerini çıkarıp atan Amy, belki üzerine de bir bardak ‘burada radyasyon yok’ çayı içer.
Canımın içi Callie, yine dayanamadı gitti Arizona’nın halini hatrını sordu, çünkü bir insanı gerçekten sevmek bunu gerektirir, bencil olmamayı. Arizona’nın anlamadığı da bu. İki bölüm sonra April’i da ilk defa gördük bu arada, kendisine çok yardımcı olan Herman’ın ameliyatını izlemeye geldi, yavaştan da hastaneye tekrar alışmaya çalışıyor. 13 saat ameliyatta durduktan sonra bayılan Stephanie ayıldıktan sonra ameliyata döndü ve kapanışı Amy’nin yerine yaptı. Sadece kapanışı yapmakla kalmadı, günler geceler geçtikçe bir türlü uyanmayan Herman’ın durumunun sebebini de yine o buldu.
Günler sonra uyanan Herman, daha ilk kelimesinde şaka yaparak beyin fonksiyonlarının sabit kaldığını gösterdi çok şükür. Sonrasında da Arizona’ya ameliyat ettiği hastayı sordu. Ama Amy’nin farkettiği ve Arizona’nın da hemen sorduğu üzere, Herman’ın gözleri görmüyor maalesef. Herman, önemli olanın hayatta kalması olduğunu ve bunun da Arizona sayesinde olduğunu söyledi ama yine de. Arizona’yı sevmem ama bu durumda hakkını vermek gerekir.
*Herman’ı izlerken nedense kafamda hep bu şarkı çalıyor, başlık da ondan sebep.