Bölümümüzün adı Nautilus. Bölüm içerisinde de çeşitli imgelerle ne anlama geldiğine şahit olduk. Bu graffitiler, çeşitli matematiksel kodlar ve şifreler, Finch ve ekibini Central Park, Rockefeller Center’ın en üst katı gibi panoramik yerlere yönlendirdi. Ufak da olsa bir görsel şölen yaşadık biz de böylece.



Ben hiç uzatmadan bölümün hikayesine geçmek istiyorum. Beni mest eden bir hikayeydi. Hikayemiz, 4.00 GPA’i olan bir Matematik öğrencisinin, üç farklı yapay zekaya karşı kazandığı satranç oyunları üzerine. Valla kıskandım. Benim de lisansım Matematik Mühendisliği olduğu için, bu hikaye ayrı bir dokundu bana. Kızımız Claire, son dönemde de okula gitmeyen tiplerden oluvermiş. Klasik Matematikçi. Derse gitmez ama kafa zehir:) Bu öğrencimiz de vaktinin tamamını oyunlara, daha çok satranca veren insanlardan. Ama silah kullanması da hiç fena değil.



Makine, Claire’in numarasını verdiğinde, Finch önce çekimser yaklaşmıştı. Samaritan tehdidi hala düşündürüyor onu çünkü. Sonra hikayesi ilgisini çekince, kendini kendisi de anlamadan ona yardım eder buldu. Makinenin bu kızı numara olarak göndermesinin elbette özel bir sebebi vardı. Kız, Samaritan’ın hedeflerinden. Ortada yüksek dereceli bir Matematik öğrencisi var ve iki yapay zeka onun peşinde. Hangisi kazanacak? Kız kimi seçecek?

Kızdaki şansa da bakar mısınız? Bizi seçen kimse bile yokken, kızın peşinde iki tane yapay zeka var. Böylece Samaritan ile The Machine arasındaki ilk mücadele başlamış oldu. Claire, Samaritan tarafını farkında olmadan da olsa seçince, Samaritan da ona ilk ödülünü verdi: Peşinde olduğu adamları etkisiz hale getirerek. Ve bir mesaj da gönderdi; seni artık ben koruyacağım diye. Ve sonuç olarak, Samaritan kendisine yeni bir “Root” buldu.



Shaw geçen seneye göre John’a kıyasla daha arkada kalmaya başladı. Geçen sezon da John için benzer şeyi söylüyorduk. Nihai denge oluştu artık. Shaw’un hikayedeki tadı, kimsenin söyleyemediği şeyleri söylemesi, olmadık yerlerde kendine has farklı cesaret örnekleri göstermesi… Bu bölümde de fazlasıyla gördük. Shaw’a bu yakışıyor. Claire ile de fiziksel olarak benzerlikleri vardı. Ki bu noktada Claire’i oynayacak kişinin özel olarak arandığını düşünüyorum. Bunun sebebi, dizinin bu bölümünde başarıyla yer alan bir twist üzerine. Claire, Rockefeller Center’ın en üst katına çıkmak amacıyla asansöre doğru giderken, yol sırasında benzer kıyafetleri giyen Shaw ile yer değişti. Çekim açısından da başarılı bir sahneydi. Böyle kamera hileleri seyircinin hoşuna gider. Hikaye akışını diri tutar. Sahnelerin nefes alabilmesi için bu tarz oyunlara ihtiyaç çoğu zaman var.



Ardından da Shaw’un yanına “arkadaşı” John geldi. Asansörün içinde kaldılar mı iki’ye iki…Duyulan kemik sesleri mi dersiniz, bağırtılar çağırtılar mı dersiniz artık ne dersiniz bilmem ama Shaw ve John asansörden çıktıklarında bayağı kalori yakmış gibiydiler:)



Geçen haftaki bölümün son sahnesinde, Finch’in şaşkın gözleriyle bir mekana girdiğini görmüştük. Makinenin onu yönlendirdiği bir yerdi. Bu bölümün sonunda anladık ki yeni mekanımız yer altında. Bir metro onarım hattı… Ama güvenli bağlantılar sağlandı. Her şey hazır. Yeni numaralar, yeni hikayeler, Samaritan ile makine arasındaki yeni oyunlar… Sezonun ilerleyen bölümlerine hazırlık için güzel bir ara sıcaktı bu bölümümüz. Üçüncü bölümde görüşmek üzere.