Tam üç sezondur izliyorum Beni Böyle Sev'i. Her geçen bölümde neden sevdiğimi, bir kez daha hatırlatıyorlar bana. Ömer ve Ayşem için, Mazhar için, Reyhan için, her biri için en önemli şey, sevdiklerinin mutluluğu. Sevdikleri derken yanlış anlaşılmasın, sadece aşk anlamında bir sevgiden bahsetmiyorum. Etraflarında değer verdikleri, gönülden sevdikleri herhangi birinin üzüldüğü bir durum varsa, her şey bir yana onlar bir yana. Belki yapmacık geliyor bazılarına, belki de masal. Ama benim için önemli olan -elinden geldiğince böyle davranması gerektiği anlatılarak büyümüş bir insan olarak- hâlâ böyle değerlerin hatırlanıyor olması. Bu bölümde de arkadaşlık, dostluk, vefa, aşk, kıskançlık, güven ve en önemlisi de güvensizlik vardı. Bazen bir bölüme bu kadar çok duygunun nasıl sığdırıldığını merak ediyorum.

Geçtiğimiz hafta, Melda'nın sinir krizleri üzerine, Ayşem'in tavrının değişimini görmüştük. Aynı şeyi ben Melda'nın da yapmasını isterdim. Ama yapmayacağından da bayağı bir emindim. Melda genel tutumunu, tarzını değiştirmemiş olsa da Karatepe ailesinin için huzurunu bozamıyor artık. Ayşem de kıskanmıyormuş gibi davransa da hâlâ içinde bir yerde Melda'dan şüphelenen Ayşem duruyor. E haklı da ama. Ben olsam iyice işkillenir, evimden uzaklaştırırdım.

Mazhar tam da yukarıda bahsettiğim gibi Ömer'in ve ailesinin daha fazla üzülmesine dayanmadığı için, Menteş'e Ömer'in bütün borçlarını ödemeyi teklif etmişti. Hatta bunun için düğününü bile ertelemeyi göze aldı. Aslında Mazhar o düğünden kaçmanın yollarını arıyordu bu mesele sadece ön ayak oldu. Tam da bu konunun farkına varan Menteş 10 gün içinde düğün yapmasını, aksi halde parayı almayacağını söylemişti. Zaten Reyhan'ın dönmesiyle allak bullak olan aklı, bu teklifle birlikte iyice karışrı. Aklını mı dinlemeliydi yoksa kalbinin götürdüğü yere mi gitmeliydi?