Tamam iyiyim. Ne diyorduk? GAME OF THRONES geri döndü. Bu Pazartesilerin bir anlamı var artık. Hem pazartesi sendromu hem de ondan çok daha gerçek Pazar sendromu bile daha az depresif sayende.
Klasik sezon başı Game of Thrones bölümünden farklı bir şekilde başladık, genelde “Nerede kalmıştık, 83 karakterimizden hangisini hatırlıyorsunuz?” konulu eveleme gevelemeler yoktu her şeyden önce. Görüntü yönetmenliği mükemmel olan Ned Stark’ın kılıcının eritilmesi sahnesi nerede kaldığımızı müthiş bir sembolizmle anlattı bize: Buz erirken kışın gelmesi mümkün değil, Stark’lar dağılmış durumda ve tek gerçek hükümdar Lannister’lar.
Ancak ilk bölüm klasikleştiği üzere sezonun derdinin ne olduğunu açıkladı: Adalet. Bütün bölüm, yolunu gözlediğimiz karakterlerimizin adaleti sorgulamalarıyla ve adalet arayışlarıyla geçti. Adalet demişken ekran tarihinin en uzun karakter tanıtımı bölümünde olanca sexploitation’a ve birkaç cheesy diyaloğa rağmen Oberyn Nymeros Martell’i canlandıran Pedro Pascal ve partneri Indira Varma o kadar iyi oynadılar ki sahneyi, anında seyircinin gönlüne taht kurdular. (Kelime oyununa gel.)
KAFALAR KARIŞIK
Dorne neresi? Bunlar kim? Kimin öcünü alacakmış? Rhaegar kimdi? Kimle evlenmiş de aslında kimi seviyormuş? Diye soranları duyuyorum. İyi ki ben buradayım. Benim gibi Westeros haritasına bakmaya üşenenler için, Dorne; Westeros’un en güneyinde. Oberyn Martell Dorne’un başındaki Doran Martell’in kardeşi. Dizinin başında kral olan Robert tahtı ele geçirirken, Deli Kral Aerys Targaryen’i tahttan indirmişti. Birick Khaleesi’miz Dany ve tahtın o zamanki varisi Rhaegar, Aerys’in çocukları. Rhaegar isyan sırasında Robert tarafından öldürülmüş, Rhaegar’ın eşi Elia Martell ve çocukları ise Tywin’in devasa adamı Dağ’ın ellerinde hunharca katledilmişti. Rhaegar, Ned Stark’ın kardeşi Lyanna Stark’a âşıktı ve Lyanna’yı kaçırması üzerine İsyan başlamıştı. Oberyn Martell ise Elia’nın küçük kardeşi ve derdi adalet. Kafalar karıştı mı? Orada mısınız? Hala okuyan var mı?
Lannister’lar mutlak hükümdarlıklarını kurmuş olabilir ama kendilerini bekleyen iki tehlike var: Oberyn Martell ve aralarındaki bitmek bilmeyen kavgalar. Bir de Joffrey’nin heykeli. PUHAHAHAHAHAHAH. Bütün Baba Sorunlarının kaynağı babaların bile karşısında sorun yaşayacağı bir baba Tywin Lannister. Taht mücadelesinin en güçlü oyuncusu belki ama çocuklarıyla iletişim kuramadığı kesin.
Justin Bieber’a benziyo tipini sevdiğim.
Bölümün muzdaribi de kendi adaletinin peşinde olan Jamie’ydi, ailesi için en çok da kız kardeşi için mücadele ettiği bir savaşta kendini tanımlayan şeyi, kılıç elini kaybetmiş olmasına rağmen bütün ailesinden bir şamar yedi. Joffrey’ye bakışlarında ise bir “Kız kardeşimle sevişmesem daha mı iyiydi,” hali vardı hani.
Jamie demişken Kuzeyin Babası Ned Stark ve Kuzeyin Oğlu Robb Stark’ın ölümünden sonra dizinin gerçek kahramana yaklaşan karakteri Jamie Lannister mı olacak yoksa? Eğer hakkaten böyle bir hikaye çizgisinden ilerlerse yapımcılar Jamie Lannister’ın müthiş karakter gelişimine yeniden şapka çıkarmak gerekecek.
BEN O DUVARLARA ÇARPA ÇARPA
Jon Snow’un Red Wedding’e tepkisi ya da tepkisizliği bir tek beni mi gerdi? Yoksa Kit Harrington’ın vasat oyunculuğundan kaynaklanan bir ekrana geçirememe durumu mu söz konusuydu? Koskoca Game of Thrones’da oynuyorsun etrafında 50 tane başarılı aktör var, cillop gibi de çocuksun hala iki dakikalık sahneyi oynayamıyorsun, öyle olmaz ki. En azından hepimizin favori emo’sunun karşısına çıktığı bir mahkeme ve Aemon Targaryen gibi tatlı bir jürisi vardı da ceza almadan atlattı.
Jon Snow demişken, Ygirtte’in kafasının karışık olduğu yetmiyormuş gibi Styr diye bir manyakla birleştiler şimdi de. İnsanların ağırlığıyla kafayı yemiş yamyam Styr umarım Samwell’le karşılaşmaz, Kuzey’in gördüğü en büyük ziyafete şahit oluruz yoksa.
Bölümün muzdaribi de kendi adaletinin peşinde olan Jamie’ydi, ailesi için en çok da kız kardeşi için mücadele ettiği bir savaşta kendini tanımlayan şeyi, kılıç elini kaybetmiş olmasına rağmen bütün ailesinden bir şamar yedi. Joffrey’ye bakışlarında ise bir “Kız kardeşimle sevişmesem daha mı iyiydi,” hali vardı hani.
Jamie demişken Kuzeyin Babası Ned Stark ve Kuzeyin Oğlu Robb Stark’ın ölümünden sonra dizinin gerçek kahramana yaklaşan karakteri Jamie Lannister mı olacak yoksa? Eğer hakkaten böyle bir hikaye çizgisinden ilerlerse yapımcılar Jamie Lannister’ın müthiş karakter gelişimine yeniden şapka çıkarmak gerekecek.
BEN O DUVARLARA ÇARPA ÇARPA
Jon Snow’un Red Wedding’e tepkisi ya da tepkisizliği bir tek beni mi gerdi? Yoksa Kit Harrington’ın vasat oyunculuğundan kaynaklanan bir ekrana geçirememe durumu mu söz konusuydu? Koskoca Game of Thrones’da oynuyorsun etrafında 50 tane başarılı aktör var, cillop gibi de çocuksun hala iki dakikalık sahneyi oynayamıyorsun, öyle olmaz ki. En azından hepimizin favori emo’sunun karşısına çıktığı bir mahkeme ve Aemon Targaryen gibi tatlı bir jürisi vardı da ceza almadan atlattı.
Jon Snow demişken, Ygirtte’in kafasının karışık olduğu yetmiyormuş gibi Styr diye bir manyakla birleştiler şimdi de. İnsanların ağırlığıyla kafayı yemiş yamyam Styr umarım Samwell’le karşılaşmaz, Kuzey’in gördüğü en büyük ziyafete şahit oluruz yoksa.
Biri şu çocuğa o burna takılan bantlardan versin de ağzını kapasın artık.
Brienne ise zaten adaletin sözlük karşılığı ve hala Catelyn’in kızlarının peşinde; Jamie ise Arya’nın öldüğüne emin, Sansa’yı ise Tyrion’ın elinden almak konusunda çekingen. Ancak bu muhabbeti yapması ve en azından kendini sorgulaması bile nereden nereye geldiğinin kanıtı. Gerçekten de Jamie türünün tek örneği.
Öte yandan Dany sahneleri oldukça sakindi, gereksiz kılıç tutma yarışı (Survivor’da yeni oyun olsa ya.) aktör değiştiren Daario’nun botanik öğretisi; kazığa köle çakılması ve ejderhaların vahşiliği sahnelerinin yanında oldukça gereksiz duruyordu. Daario’nun DM’den yürümelerine ben buradan karışamam ama arkadaş bölgesinden çıkamıyormuş gibi görünen Jorah müdahele eder herhalde. Jorah? Romatizmaların mı azdı koçum?
Sansa hala Sansa. Limonlu pasta yemezmiş. Aman yesinler. Karakter gelişimini bu kadar överken Sansa’nın tek bir canlanma göstermemesi can sıkıcı. En azından Sarhoş Dontos’un yıkılmış aileleri birleştiren kolye hediyesi sıcak bir sahneydi. O gereksiz kovalamaca gerilimi hariç.
Bölümün yıldızı ise çoğu zaman olduğu gibi tartışmasız yine Arya Stark’tı. Adaletin peşinde koşarken oyunun kurallarını unutmamış, “iyi” olmakla adalet kazanılmıyor bu evrende (bu evrende de). Hound’la oldukça şirin sitcom tadındaki muhabbetlerinin yanı sıra savaşta da müthiş bir ikili olabileceklerini gördük. Daha da önemlisi Arya ölüm listesine bir çizik atabildi sonunda. 14 yaşında bir çocuğun birini soğukkanlılıkla öldürebilecek noktaya gelmesi ne kadar trajikse sahnenin geçirdiği adalet duygusu o kadar tatmin ediciydi.
Ödülleri verelim:
En İyi Sahne:
Ice’ın eritilme sahnesi; müthiş renkler, sakin müzik ve Charles Dance’in varlığı Game of Thrones’un en iyi açılış sahnelerinden biri olmasını sağlamış.
En İyi Laf:
+İnsanların yalan söylediklerini hemen anlıyorsun, bu sihirli güce nasıl sahip oldun?
- Kral Şehri’nde büyüyerek.
Sen çok yaşa Aemon Targaryen!
Hayal Kırıklığı:
Sansa ve Jon Snow. Jon hiçbir şey bilmiyor eyvallah da Sansa’cım sen Kuzeyin Kızısın yahu. Biraz hareket lütfen.
En güzel Prop:
“Book of Brothers”, hem Jamie’nin en derin yarası deşildi hem de Arthur Dayne ve Duncan’ı anma şansımız oldu.
En İyi Oyuncu:
Daha önce Peter Dinklage’ın Tyrion olmak için doğduğunu yazmıştım ama, Jamie ekranda büyüdükçe Nikolaj-Coster Waldau’ya olan hayranlığım da o kadar artıyor. Aynen devam.
Brienne ise zaten adaletin sözlük karşılığı ve hala Catelyn’in kızlarının peşinde; Jamie ise Arya’nın öldüğüne emin, Sansa’yı ise Tyrion’ın elinden almak konusunda çekingen. Ancak bu muhabbeti yapması ve en azından kendini sorgulaması bile nereden nereye geldiğinin kanıtı. Gerçekten de Jamie türünün tek örneği.
Öte yandan Dany sahneleri oldukça sakindi, gereksiz kılıç tutma yarışı (Survivor’da yeni oyun olsa ya.) aktör değiştiren Daario’nun botanik öğretisi; kazığa köle çakılması ve ejderhaların vahşiliği sahnelerinin yanında oldukça gereksiz duruyordu. Daario’nun DM’den yürümelerine ben buradan karışamam ama arkadaş bölgesinden çıkamıyormuş gibi görünen Jorah müdahele eder herhalde. Jorah? Romatizmaların mı azdı koçum?
Sansa hala Sansa. Limonlu pasta yemezmiş. Aman yesinler. Karakter gelişimini bu kadar överken Sansa’nın tek bir canlanma göstermemesi can sıkıcı. En azından Sarhoş Dontos’un yıkılmış aileleri birleştiren kolye hediyesi sıcak bir sahneydi. O gereksiz kovalamaca gerilimi hariç.
Bölümün yıldızı ise çoğu zaman olduğu gibi tartışmasız yine Arya Stark’tı. Adaletin peşinde koşarken oyunun kurallarını unutmamış, “iyi” olmakla adalet kazanılmıyor bu evrende (bu evrende de). Hound’la oldukça şirin sitcom tadındaki muhabbetlerinin yanı sıra savaşta da müthiş bir ikili olabileceklerini gördük. Daha da önemlisi Arya ölüm listesine bir çizik atabildi sonunda. 14 yaşında bir çocuğun birini soğukkanlılıkla öldürebilecek noktaya gelmesi ne kadar trajikse sahnenin geçirdiği adalet duygusu o kadar tatmin ediciydi.
Ödülleri verelim:
En İyi Sahne:
Ice’ın eritilme sahnesi; müthiş renkler, sakin müzik ve Charles Dance’in varlığı Game of Thrones’un en iyi açılış sahnelerinden biri olmasını sağlamış.
En İyi Laf:
+İnsanların yalan söylediklerini hemen anlıyorsun, bu sihirli güce nasıl sahip oldun?
- Kral Şehri’nde büyüyerek.
Sen çok yaşa Aemon Targaryen!
Hayal Kırıklığı:
Sansa ve Jon Snow. Jon hiçbir şey bilmiyor eyvallah da Sansa’cım sen Kuzeyin Kızısın yahu. Biraz hareket lütfen.
En güzel Prop:
“Book of Brothers”, hem Jamie’nin en derin yarası deşildi hem de Arthur Dayne ve Duncan’ı anma şansımız oldu.
En İyi Oyuncu:
Daha önce Peter Dinklage’ın Tyrion olmak için doğduğunu yazmıştım ama, Jamie ekranda büyüdükçe Nikolaj-Coster Waldau’ya olan hayranlığım da o kadar artıyor. Aynen devam.
